بررسی تأثیر نسبت silica-sol و آب مقطر بر ثبات ابعادی نسبت های ریختگی

مقدمه : تغییر ابعادی الگوهای آکریلی در طی مراحل لابراتوری جهت تبدیل به ریختگی (casting) فرآیندی است که عواقب کلینیکی متعددی به دنبال دارد. عدم نشستن post ریختگی، نداشتن گیر(retention) ، عدم تطابق وریزنشت مشکلاتی هستند که با تغییر ابعاد الگوها ، قابل پیش بینی می باشند. بنابراین مطالعه روی عوامل و فاکتورهایی که این تغییر ابعاد را به حداقل برساند ضروری است. در تحقیق حاضر، تأثیر کاربرد نسبت های مختلف silica-sol و آب مقطر خالص بر روی ثبات اعدادی casting مطالعه شده است. روش بررسی: این تحقیق به روش تجربی (experimental) انجام شده است. 30 نمونه از الگوهای آکریلی (آکریل duralay ) با ابعاد تقریباً مشابه تهیه گردید و در 5 گروه مختلف به تعداد مساوی مورد بررسی قرار گرفت. در گروه اول ، آب مقطر خالص، در گروه دوم، سیلیکا سل خالص در گروه های سوم ، چهارم و پنجم به ترتیب نسبت های از سیلیکا سل و آب مقطر بررسی شد. نمونه های آکریلی در 3 ناحیه طول ، قطر کرونالی و قطر اپیکالی با دستگاه دیجیتالی extensiometerبا دقت 10 میکرون اندازه گیری شدند. همین عمل در مورد post های ریختگی تکرار شد . نتایج : میانگین تغییرات طول post ریختگی نسبت به الگوی آکریلی با کاربرد سیلیکا سل خالص، نسبت سیلیکا سل و آب مقطر و همچنین نسبت های از سیلیکا سل و آب مقطر ناچیز است و از لحاظ آماری معنی دار نمی باشد. 1- میانگین تغییرات قطر کرونالی post ریختگی نسبت به الگوی آکریلی با کاربرد نسبت های از سیلیکا سل و آب مقطر ناچیز است و از لحاظ آماری معنی دار نیست ولی در سایر گروه ها معنی دار می باشد. 2- میانگین تغییرات قطر اپیکالی post ریختگی نسبت به الگوی آکریلی تنها در کاربرد آب مقطر خالص مشهود و در بقیه گروه ها ناچیز است. نتیجه گیری: با توجه به اینکه کمترین میزان تغییر ابعاد در نسبتهای از سیلیکاسل وآب مقطر مشاهده می شود، برای ایجاد حداکثر تطابق و کاهش میزان micro leakage استفاده از این نسبتها خصوصاً در ساخت کراون ها و بریج ها توصیه می شود.